Powrót do przeszłości ;-)

Kochani. Zadajecie pytania dlaczego pomimo widocznego zainteresowania z Waszej strony, nie wrzuciliśmy reszty filmów z podróży do Grecji...

Powód jest być może, dla niektórych błahy czy na wyrost, jednak wciąż jest nam trudno pogodzić się z oczywistym faktem powrotu do "tego" świata... Szczególnie Tomek, który montuje wszystkie filmy, jest przyblokowany, ponieważ każdy powrót do zdjęć czy obrazów jest bolesny i wprowadza nas w stan smutku czy zadumy. Uwierzcie nam! Nic lepszego nie mogło nam się przydarzyć. Ta podróż nas odmieniła, oczyściła z brudu tego świata i dawała tyle siły i mocy, że mogliśmy tym obdarowywać innych. Zakątki, które odwiedzaliśmy, zwykli i niezwykli ludzie, których spotykaliśmy to wszystko sprawiało, że świat wyglądał inaczej, że my czuliśmy radość i spełnienie. Zwykła kawa o świcie i wsłuchiwanie się w przyrodę, określony cel i droga.....nie da się tego opisać. Teraz mija rok od naszego początku. Rok temu zerwaliśmy się z przysłowiowej kanapy i ruszyliśmy przed siebie, na przekór wszystkim i wszystkiemu! 

Chcielibyśmy trwania tego...i by każdy z Was mógł przeżyć coś co go odmieni, "ulepszy", da inne spojrzenie na życie i to co jest jego esencją i istotą.

My już wiemy...:-) Teraz czas na Was Kochani!!! Miejcie odwagę, zrobić dla siebie w życiu choć raz coś tak wspaniałego!

Tak to się zaczęło :-D

Jeszcze nieco wystraszeni ale i podnieceni nieznanym...

no i w drogę ;-)

Trzymamy kciuki za spełnienie Waszych pragnień! A my, być może, w swoim czasie, wrzucimy filmy które kończyły naszą podróż.

Hej!

Znowu w siodle :-)

Po długich dniach wypełnionych myślami i tęsknotą za słońcem, nadeszła wiosna. Jeszcze niemrawo, choć już maj. Z tej oto przyczyny wyciągnęliśmy rowery na światło dzienne i znów jechaliśmy przed siebie....

Zawsze w ten sam sposób i w tym samym celu :-) Aby poszlajać się po prostu na rowerach. Nie ścigać, nie bić rekordów a zwyczajnie odnaleźć spokój i uciec od zwykłego życia pełnego rozmaitych problemów.

Wiemy wiemy, że sporo czasu minęło od ostatniego wpisu, ale nie macie pojęcia (no może jakaś część wie) jak to jest wrócić z "raju" i musieć bić się na powrót z codziennością....Takiego naszego raju, pełnego wolności i tych zwykłych prostych czynności. Uwierzcie! Żadne wcześniejsze doświadczenia nie były tak prawdziwe, tak wspaniałe, jak ta droga...nie w luksusach, lecz w poczuciu że wszystko zależy od Ciebie... Gdzie dojedziesz...co zobaczysz, co zjesz i co zaplanujesz na najbliższe godziny. 

Wolność po prostu....

Teraz wszystko wydaje się takie małe... takie obce...niepożądane...

Walczymy :-D 

Kilka fotek z naszej małej nadodrzańskiej eskapady, by nie zapomnieć...:-)

 do usłyszenia :-)

Tajemnicze śnieżne stwory :-D

Minęło już trochę czasu od naszego powrotu i nim podsumujemy naszą podróż na łamach bloga, chcemy jeszcze podzielić się z Wami tym co robimy obecnie....

Gdzieś w nas pozostało pragnienie ucieczki od zgiełku świata, więc nocą, podążamy ścieżkami, gdy świat już pogrążony jest we śnie...:-) Tym razem śniegową porą przemierzamy leśne zakamarki,  wsłuchując się w ciszę...

Nasz bałwan ;-)

   A może bałwanek ;-) ?

Troszkę Zielonej Góry nocą...i tajemnicze postacie

A co zostało z naszej Głodzilli?? :-D No teraz to wygląda jak, no właśnie co?
Kojarzy ktoś z Was Ewoki? :-D

I na koniec nasz bałwanek :-)

Teraz widać jaki gigant ;-)

Nieco zmarznięci wracamy i parzymy sobie herbatki, Tomek zieloną a ja czarną z miodem :-) małe co nie co do żołądka i zapadamy w czeluściach pokoju...